Απαίτηση για ένα νέο εργασιακό πλαίσιο – Συνάντηση Προεδρείου ΓΣΕΒΕΕ με τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Πρόνοιας κ. Ι. Βρούτση.

Η ΓΣΕΒΕΕ πίστευε και πιστεύει ότι οι Κοινωνικοί Εταίροι είχαν και έχουν την δυνατότητα να διαμορφώνουν το “Σωστό” εκείνο πλαίσιο και συμφωνίες, ώστε να διατηρείται το πρωτεύον στοιχείο της καλής εργασιακής σχέσης, απαραίτητο συστατικό για την ανάπτυξη κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας από την μικρότερη έως την μεγαλύτερη κλίμακα. Αυτό μεταφέρθηκε από το Προεδρείο της ΓΣΕΒΕΕ και στον κ. Υπουργό.

Η συλλογική διαπραγμάτευση μεταξύ των μερών είναι η μόνη διαδικασία που μπορεί να λειτουργήσει και ενσωματώσει την εκάστοτε οικονομική συγκυρία, θετική ή αρνητική.

Το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων δεν πρέπει να διαμορφώνεται με την λογική του εκκρεμούς, ώστε ανάλογα των πολίτικων συσχετισμών  να “στριμώχνει” την μια πλευρά σε όφελος της άλλης. Η λογική αυτή επεκράτησε και κατά την διαμόρφωση του παλαιού πλαισίου αλλά ενσωματώθηκε και στην λογική του νέου πλαισίου (ισχύοντος) με τις πλέον ακραίες εκδοχές.

Και το παλαιό πλαίσιο οδήγησε σε λογικές και διαδικασίες γραφειοκρατικές και εκβιαστικές συρρικνώνοντας την έννοια της διαπραγμάτευσης και της συλλογικής ευθύνης, αλλά και το νέο σε μεγαλύτερο βαθμό καθιστά άκυρη την υπεύθυνη διαπραγμάτευση μεταξύ των μερών.

Είναι απαραίτητες όσο ποτέ, ιδιαίτερα κάτω από τις παρούσες συνθήκες (κλονισμός βιωσιμότητας επιχειρήσεων, αδυναμίας καταβολής μισθών από τις επιχειρήσεις, μεγάλης ανεργίας, δραστικής συρρίκνωσης αγοραστικής δύναμης, μεγάλης ανασφάλειας για το πολύ άμεσο μέλλον) να βρεθούν, συζητηθούν και προταθούν από τους κοινωνικούς εταίρους νέα σημεία ισορροπίας.

Θεωρούμε ως πρώτα βήματα:

1ον.            Την κατάργηση του άρθρου 37 του Ν. 4024/2011 που αφαιρει τη δυνατότητα από το Υπουργείο Εργασίας της επέκτασης των Συμβάσεων που υπογράφονται και σε επιχειρήσεις και εργαζομένους που δεν είναι μέλη των θεσμικών φορέων που υπογράφουν και συμφωνούν τη σύμβαση εργασίας.

2ον.            Την επαναφορά στην αποκλειστική αρμοδιότητα των Κοινωνικών Εταίρων την διαμόρφωση του κατώτατου μισθού. Οι οποιεσδήποτε μειώσεις ή αυξήσεις πρέπει να είναι αντικείμενο συλλογικής διαπραγμάτευσης, το αποτέλεσμα της οποίας πρέπει να είναι σεβαστό από την Κυβέρνηση.

3ον.            Την επανεξέταση του καθεστώτος της διαιτησίας και διαμεσολάβησης σε ποιο ορθολογική βάση.

Η διαμόρφωση ενός νέου πλαισίου εργασιακών διαπραγματεύσεων πρέπει να είναι άμεσης προτεραιότητας για τους κοινωνικούς διαπραγματευτές με ιδιαίτερη έμφαση στις ανάγκες των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, που απορροφούν το 75% της απασχόλησης στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Είναι δε, χαρακτηριστικά και τα αποτελέσματα έρευνας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία  τα τελευταία  10 χρόνια το 85% των καθαρών Νέων θέσεων εργασίας δημιουργήθηκε από τις πολύ Μικρές και Νέες επιχειρήσεις.

Οι πρόσφατες αλλαγές που επιβλήθηκαν στον ιδιωτικό τομέα τόσο σε επίπεδο διαπραγμάτευσης των κλαδικών συμβάσεων όσο και στον κατώτατο μισθό, οδήγησαν και οδηγούν σε επιδείνωση της ύφεσης και σε ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή θέσεων εργασίας. Και αυτό πρέπει να αλλάξει.

Αποδεχόμενο το Προεδρείο της ΓΣΕΒΕΕ την προτροπή του κυρίου Υπουργού για έναρξη συζητήσεων και διαπραγματεύσεων και μεταξύ των κοινωνικών εταίρων που θα διαμορφώσουν προτάσεις για όλα αυτά τα θέματα, τέθηκε από πλευράς ΓΣΕΒΕΕ το ερώτημα εάν η Κυβέρνηση ΔΥΝΑΤΑΙ να τις υιοθετήσει επαναδιαπραγματευόμενη με τους δανειστές. Γιατί δεν αρκεί κάνεις να θέλει, αλλά και να μπορεί.

Τέθηκαν επίσης στον Υπουργό θέματα που αφορούν στην υγειονομική περίθαλψη των αυτοαπασχολούμενων. Την υλοποίηση, επιτέλους, του υπάρχοντος νόμου για επιδόματα ανεργίας στους αυτοαπασχολουμένους και επιδόματα κοινωνικού τουρισμού, καθώς και στην δημιουργία ενός διαρκούς πλαισίου “διευκόλυνσης” καταβολής ασφαλιστικών εισφορών προς ΟΑΕΕ.